3 dni w Raju!

Jeden z mostów wiszących nad Hornádem

Końcem naszej trasy wzdłuż Hornádu jest Letanovsky Mlyn – spora polana, na której niegdyś działał młyn zasilany wodą z potoku. Stąd udajemy się w drogę powrotną żółtym szlakiem, który wiedzie płaskim szczytem wzgórza, nad doliną w której płynie Hornád.

Widok ze szczytu wzgórza. W dole płynie Hornád

Drugiego dnia ruszamy na trasę w górę doliny Wielki Sokół, która to dolina zawdzięcza swoją nazwę strumieniowi płynącemu jej dnem. Zasada podobna jak dnia poprzedniego, jednak tym razem poruszamy się nie nad strumieniem, lecz wprost w jego korycie. Startujemy żółtym szlakiem i poruszamy się w kierunku Glackiej Cesty. Na szczęście strumień, przynajmniej na początku trasy, rozlewa się dość szeroko po dnie wąwozu. Nie oznacza to jednak, że nie będziemy musieli przekraczać go kilkadziesiąt razy! Trzeba ważyć każdy krok, bo wyraźnie zaznaczonego szlaku nie ma, a część kamieni znajduje się pod wodą. W miarę jak poruszamy się w górę strumienia, jego koryto zaczyna się robić coraz węższe, pojawia się coraz więcej kładek, drabinek a strumień nabiera wigoru. W najwęższych miejscach, dno wąwozu ma tylko kilka metrów szerokości. Po drodze do Glackiej Cesty mijamy dwa spore wodospady.

Z cyklu, gdzie jest Wally

Trasa powrotna wiedzie czerwonym szlakiem z Glackiej Cesty, przez Glac-byvalá horáren, Mala polana do Palc. Z Palc odbija żółty szlak, który zaprowadził nas do Píly.

Słowacki Raj z panoramą na Tatry :)

Pokonywanie Wielkiego Sokoła zajęło nam cały dzień, więc po dojściu do samochodu na parkingu nie mieliśmy już czasu ani ochoty na szukanie bardziej dogodnego miejsca na kemping, co nie przeszkodziło Jackowi w przygotowaniu grzańca galicyjskiego na podstawowym zestawie biwakowicza. Filmik możecie obejrzeć TUTAJ.

Trzeci i ostatni dzień naszej eksploracji Słowackiego Raju poświęciliśmy na relatywnie krótki wypad na Tomášovsky Vyhlad – wspaniały występ skalny, którego efektowność trudno oddać na zdjęciu. Trasa wiedzie żółtym szlakiem z Čingov aż na Vyhlad. Przy głównej atrakcji szlaku spotkaliśmy Pallotynów (serdecznie pozdrawiamy!), którzy ofiarowali nam wielką czekoladę. Jak wiadomo, w podróży czekolady nigdy pod dostatkiem, więc prezent przyjęliśmy bez stawiania szczególnego oporu :) Czas nas nieco gonił, Lewocza wzywała, więc byliśmy zmuszeni do powrotu tą sama drogą. Jeśli będziecie mieli więcej czasu, wybierzcie zejście w dół i powrót doliną. Na pewno będzie przyjemniej niż pokonywanie tej samej trasy dwa razy.

Zdjęcie „na krawędzi” ;)

Pogoda tego dnia była wspaniała, więc kiedy tylko doszliśmy do samochodu przebraliśmy się w lżejsze ubrania. W tym momencie, Jacek wpadł na genialny pomysł, aby nieco przepocone buty zostawić do wyschnięcia na bagażniku samochodu a samemu udać się do pobliskiej restauracji i ugasić pragnienie Kofolą, co też uczyniliśmy. Niestety, rozkoszując się pyszną, schłodzoną Kofolą, Jacek zapomniał o butach na bagażniku, zaś Land Cruiser pomknął w stronę Lewoczy. Finał całej historii możecie obejrzeć TUTAJ.

Podsumowanie:

Nam Słowacki Raj bardzo przypadł do gustu. Myślę, że spokojnie moglibyśmy spędzić tam cały tydzień i się nie nudzić. Mamy więc nadzieję, że do Raju zawitamy jeszcze nie raz. Szlaki tego parku narodowego wydają się znacznie bardziej „dzikie” niż te, które znamy z naszych parków narodowych. Szczególnie szlak wzdłuż potoku Wielki Sokół – niby był, ale czasami zdawało się, że go nie ma i trzeba sobie radzić samemu. Dla żądnych wrażeń i bliskości z naturą – fantastyczna sprawa.

Informacje praktyczne:

• szlaki i trasy
  • dzień 1 – przełom Hornádu: niebieskim szlakiem – Podlesok – Hrdlo Hornádu – Kláštorska Roklina ústie – Letanovsky Mlyn. Powrót szlakiem żółtym – Letanovsky Mlyn – Hardlo Hornádu a później niebieskim do Podlesoka
  • dzień 2 – Wielki Sokół: zielonym szlakiem z parkingu w Píle do Sokola, później żółtym szlakiem z Sokola do Glackiej Cesty. Powrót szlakiem czerwonym z Glackiej Cesty przez Glac-byvalá horáren, Mala polana do Palc, na koniec zejście z Palc do Píly szlakiem żółtym.
  • dzień 3 – Tomášovsky Vyhlad: z parkingu w Čingov, żółtym szlakiem aż do Tomášovskiego Vyhladu, powrót tą samą trasą ale jeśli macie czas to polecamy zejście w dół doliny zielonym szlakiem i powrót dnem doliny szlakiem niebieskim
• my byliśmy w Słowackim Raju poza sezonem, w sezonie podobno potrafi być ciasno, o czym może świadczyć TO zdjęcie
• zaopatrzcie się w porządne nieprzemakalne buty, szczególnie jeśli idziecie na Wielki Sokół – nie raz nasze stopy lądowały po kostkę w wodzie
• część szlaków w Słowackim Raju jest jednokierunkowa – poza sezonem nie ma problemu z poruszaniem się „pod prąd”, jednak w sezonie może być ciężko
• wejście do parku narodowego kosztuje 1,5€, koszt parkingu to 2€, mapka parku kosztuje 1,5€
• poza sezonem opłaty pobierane są tylko w weekendy, przynajmniej my wybierając się na Vyhlad w poniedziałek nie spotkaliśmy ani żywej duszy na parkingu czy w kasie PN
• czasy przejść podawane na tabliczkach w Słowackim Raju są naszym zdaniem zaniżone albo podawane w oparciu o piechurów poruszających się ze szwajcarską (słowacką?) precyzją. Nasze czasy przejść były blisko dwa razy dłuższe (choć nie da się ukryć, sporo czasu zajęło nam pstrykanie zdjęć)!
• przydatne strony:
  • Slovakia Travel – przełom Hornadu
  • Slovakia Travel – Wielki Sokół
  • Potuptani
• kliknij TUTAJ aby pobrać mapkę parku w wysokiej rozdzielczości (16MB)